1. W kalendarzu liturgicznym w tym tygodniu:

◦ w poniedziałek – wspomnienie św. Marii Magdaleny;

◦ we wtorek – święto św. Brygidy, zakonnicy, patronki Europy;

◦ w środę – wspomnienie św. Kingi , dziewicy

◦ w czwartek – święto św. Jakuba, Apostoła oraz św. Krzysztofa, patrona kierowców i podróżujących; po porannej Mszy św. modlitwy przez wstawiennictwo tego Patrona i poświecenie pojazdów;

◦ w piątek – wspomnienie św. Joachima i Anny rodziców NMP.

Solenizantom i jubilatom tego tygodnia najlepsze życzenia.

2. W poniedziałek z racji 22 dnia miesiąca modlitwy przez wstawiennictwo św. Jana Pawła II. Zapraszam szczególnie należących do Grupy Charytatywnej.

3. Za tydzień będziemy obchodzić ustanowiony przez Papieża Franciszka IV Światowy Dzień Dziadków i Ludzi Starszych.

4. Za tydzień z racji przypadającego w czwartek, 25 VII wspomnienia św. Krzysztofa, patrona kierowców i podróżujących po każdej Mszy św. poświecenie pojazdów, przy tej okazji będzie można złożyć ofiarę na zakup środków transportu dla misjonarzy.

5. Dziś w III Niedzielę miesiąca składka inwestycyjna na tacę i do kopert na potrzeby naszej Parafii i Kościoła: wymiana rynien na plebanii i budynku gospodarczym oraz odwodnienie plebanii.

6. Bóg zapłać:

- za ofiary na sprzątnie i dekoracje Kościoła: z ul. Centralnej: 400 zł.

- za ofiary na tace i wpłacane na konto Parafii.

7. Zachęcam do czytania prasy katolickiej.

8. Trwają wakacje. Udającym się na urlopy życzę dobrego wypoczynku. Wszystkim dobrej Niedzieli i błogosławionego tygodnia.

9. Ujmująca jest troska Pana Jezusa o swoich apostołów. Mówi do nich: „Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco!”. To zdanie jest bardzo ważne również i w życiu współczesnych kapłanów. Nie chodzi tu jednak o zwyczajny wakacyjny wypoczynek, polegający niekiedy na odwiedzaniu ciekawych miejsc, czy spędzaniu czasu z przyjaciółmi. Pan Jezus wysyła apostołów „na miejsce pustynne”. Pustynia to miejsce, gdzie niejako zmuszeni jesteśmy przez warunki do oderwania się od codziennych obowiązków i trosk. To oderwanie umożliwia nam jednocześnie zwrócenie się w stronę naszego życia wewnętrznego: naszych odczuć, strachów, czy całego wewnętrznego świata myśli. Pustynia staje się w ten sposób przestrzenią właściwą do otwarcia się na transcendencję. I jest to potrzeba każdego głosiciela Chrystusa.